DEMOGRAFIA CESARSTWA NAN DI
Liczba ludności w chwili powołania Protektoratu Nan Di wynosiła około 50 mln mieszkańców i obecnie w chwili ogłoszenia niepodległości ta liczba się w zasadzie nie zmieniła. Co prawda wraz ze zmianą granic około 2 mln dawnych mieszkańców Nan Di znalazła się w granicach Nowej Ordy, ale jednocześnie przybyło przez ten czas nieco ludności napływowej oraz w sposób naturalny zwiększyła się liczba ludności na terenach pozostałych w Nan Di.
Co więcej z chwilą przekazania Nowej Ordzie terenów na zachodzie, wraz z trzema znajdującymi się tam miastami niektórzy ich mieszkańcy zdecydowali się na przeniesienia na tereny, które pozostały w granicach Nan Di. Cesarstwo oferowało zatrudnienie w rozbudowującym się przemyśle, a jednocześnie znalezieniem się w granicach innego państwa u wielu budziło zrozumiały niepokój (choć faktycznie żadnych „czystek etnicznych” nie odnotowano) i wybrali emigrację na tereny Cesarstwa.
Obecnie struktura zamieszkania wygląda następująco:
Stolica: Wieczne Miasto ma około 2.500.000 mieszkańców.
Miasta 1.000.000 – 2.000.000 mieszkańców:
1. Nonsong (1.800.000)
2. Shigon (1.600.000)
3. Yakutari (1.400.000)
4. Południowa Twierdza/Nanfag Yaosai (1.300.000)
5. Port Dostojewsk (1.200.000)
6. Twierdza Wschodzącego Słońca/Xuri Baolei (1.100.000)
Łącznie w siedmiu miastach ponad milionowych zamieszkuje 11 mln mieszkańców, z tego 2,5 mln w stolicy.
Miasta 500.000 – 1.000.000 mieszkańców:
1. Yancun
2. Wafang
3. Datan
4. Licun
5. Getan
6. Funan
7. Shodan
8. Mawan
9. Yucun
10. Dasong
11. Dabang
12. Wafang
W dwunastu miastach o ludności od 500 tys. do 1 mln zamieszkuje 10 mln mieszkańców.
Miasta 100.000 – 500.000 mieszkańców:
1. Baling
2. Manger
3. Yantang
4. Yaling
5. Shawan
6. Xiwan
7. Wayao
8. Xiping
9. Nanhe
10. Daman
11. Maban
12. Bicun
13. Waihe
14. Waipai
15. Lihe
16. Beihe
W szesnastu miastach o ludności od 100 tys. do 500 tys. zamieszkuje 4 mln mieszkańców.
Miasta 50.000 – 100.000 mieszkańców:
1. Yantao
2. Lincun
3. Mazhai
4. Caoji
5. Pantang
6. Houdan
7. Yanlou
8. Buning
9. Heping
10. Muling
11. Xuwan
12. Fujun
13. Tanpeng
14. Likun
15. Tanzhi
16. Wuzhai
17. Jinzhu
18. Daping
19. Shitan
20. Lizhai
21. Hanzhai
22. Renzhai
23. Shiren
24. Guyan
25. Yinzhai
26. Baisha
27. Dagou
28. Zhabaji
29. Nayang
30. Qingang
31. Chenzhong
32. Sunzhai
33. Houyan
34. Baizhai
35. Wanzi
36. Yulou
37. Wencun
38. Yingou
W trzydziestu ośmiu miastach o ludności od 50 tys. do 100 tys. zamieszkuje 3 mln mieszkańców.
Miejscowości (miasta i wsie) o wielkości poniżej 50 tys. mieszkańców zamieszkuje łącznie około 22 mln. ludzi.
Procentowo wygląda to następująco:
44 procent ludności mieszka w mniejszych miastach i na terenach wiejskich.
22 procent ludności mieszka w miastach ponad milionowych.
20 procent ludności mieszka w miasta o wielkości 0,5 – 1 mln mieszkańców
8 procent ludności mieszka w miastach o wielkości 100 – 500 tys. mieszkańców
6 procent ludności mieszka w miastach o wielkości 50 – 100 tys. mieszkańców
W chwili ogłoszenia niepodległości dokonano spisu powszechnego, który między innymi uwzględniał deklarowaną narodowość mieszkańców Cesarstwa Nan Di.
1. Nandyjczycy
Stanowią 81 procent ludności Cesarstwa – jest to rdzenna ludność zamieszkująca te tereny od wielu lat, choć w czasach przedbrodryjskich rozmieszczona była wzdłuż wybrzeża i była zdecydowanie mniej liczna. Przez lata część z nich przemieszczała się na północ, wzdłuż Żółtej Rzeki, a populacja na wybrzeżach znacznie się zwiększała. Było to skutkiem powstawania i rozwoju miast oraz industrializacji kraju (szczególnie w okresie Protektoratu Nan Di).
Obecnie deklaruje narodowość nandyjską około 40,5 mln mieszkańców Cesarstwa.
2. Brodryjczycy
Stanowią drugą co do wielkości grupę narodowościową i 12 procent populacji Nan Di. Ludność ta zamieszkuje głównie wschodnie wybrzeże i okolice Portu Dostojewsk. Stanowi pozostałość po czasach pierwszej carskiej Brodrii, kiedy to rozrastała się ona na większość kontynentu. Jednak w okresie Protektoratu Nan Di ci ludzie w dużym stopniu się asymilowali i są związani bardziej z Nan Di niż z dawną Brodrią.
Obecnie deklaruje narodowość brodryjską około 6 mln mieszkańców Cesarstwa.
3. Astańczycy
Stanowią około 4 procent ludności i są trzecią co do wielkości grupą narodowościową. Co ciekawe wcześniej nie byli odnotowywani jako odrębna mniejszość narodowa. Mogło to być związane z działaniami dawnej Federacji Brodryjskiej, a potem Carstwa Brodryjskiego kiedy to ich ziemie nazwano „Czuwacją” i pewnie usiłowano ich w taki sposób wynarodowić.
Polityka Niebiańskiego Cesarza Piotra Romanowa, która szanuje wszelkie mniejszości narodowe najwyraźniej wpłynęła na deklaracje tych ludzi w spisie powszechnym.
Jest to lud zamieszkujący w zadecydowanej większości okolice gór Wrota Nieba i częściowo Wężowych Gór choć oczywiście na przestrzeni lat wielu z nich wyemigrowała do miast. Jednak większość mieszkańców podnóży Wrót Nieba zadeklarowała narodowość astańską.
Obecnie deklaruje narodowość astańską około 2 mln mieszkańców Cesarstwa, z tego ponad połowa to dalej mieszkańcy okolić górskich.
4. Ordyjczycy
Stanowią obecnie około 2 procent ludności Cesarstwa… Co prawda oddanie części terenów północnych Nowej Ordzie spowodowała, że większość Ordyjczyków znalazła się poza granicami Cesarstwa Nan Di to jednak pewien procent pozostał. Szacujemy, że z dawnych 3 milionów mieszkających w Nan Di Ordyjczyków pozostało w granicach Cesarstwa około miliona.
Zbadaliśmy to zjawisko, ponieważ mieszkańcy północy zdecydowania opowiadali się za przyłączeniem do Nowej Ordy, a nawet wspierali siły Chana w walkach z wojskami Nan Di. Okazało się, że faktycznie te dwa miliony mieszkało na pustynno-stepowych terenach północnych, ale obecnie deklarujący pochodzenia ordyjskie to głównie mieszkańcy miast na południu i w centrum kraju.
Wynika to z faktu, że w okresie Protektoratu Nan Di bardzo silnie rozwijały się zarówno miasta, jak i przemysł. Przemysł ten potrzebował pracowników, a więc oferowano znacznie lepsze i nowocześniejsze warunki życia niż na pustynno-stepowych rejonach północnych. Wielu, szczególnie młodych ludzi zerwało z tradycją ordyjską i po prostu kształciło się w stolicy i miastach południa, a potem podejmowali pracę w różnych gałęziach przemysłu. Tam już pozostali i pomimo zmiany granic Ordy nie zamierzają powracać na północ… daleko im już po prostu do dawnego stylu życia.
Obecnie deklaruje narodowość ordyjską około 1 mln mieszkańców Cesarstwa, a tylko niecałe 100 tysięcy z nich mieszka na północy kraju.
5. Bialeńczycy
To najnowsza emigracja na tereny Nan Di… ruszyła po tym jak Ronon Dex opuścił definitywnie Republikę Bialeńską na skutek konfliktów z jej władzami. Na terenie kierowanego przez Ronona Dex Departamentu Lisewskiego mieszkało niegdyś około 2 mln ludzi, z tego około 40 procent w samym lennie Razorno.
Z chwilę gdy ich przywódca opuścił kraj ruszyła też wielka emigracja razoryjczyjków. Część z nich zamieszkała na małych wyspach Oceanii Leockiej, ale inni rozproszyli się po mikroświecie. Duża grupa przybyła do Nan Di – szczególnie, że konflikt Ronona Dex z Iwanem Pietrowem dotyczył pierwotnie terenu Bialenii, a nie Brodrii czy Nan Di. Stąd do Nan Di nie trzeba było uciekać, można było wyjechać korzystając z bialeńsko-brodryjskiej komunikacji. Ocenia się, że w pierwszej fali emigracji przybyło około 150-200 tysięcy ludzi.
Drugi etap emigracji nastąpił gdy Bialenia ogłosiła swój bliski koniec, a do Nan Di powrócił Piotr Romanow oraz Ronon Dex. Wtedy nastąpiła kolejna fala emigracji z danych lenn tych obu byłych obywateli RB. Tym razem motorem napędowym był zapowiadany rozwój przemysłu i emigrowali w większości dawni pracownicy (w tym wykształcona kadra techniczna) znacjonalizowanych przez władze RB dawnych przedsiębiorstw Ronona Dex.
Obecnie deklaruje narodowość bielańską około pół miliona mieszkańców Cesarstwa, z czego jakieś 300-350 tysięcy to stosunkowo niedawna emigracja z upadającej Bialenii.