Nowa Orda jest wirtualnym państwem
umiejscowionym w południowo-wschodniej części kontynentu Nordaty.
Nowa Orda powstała na mocy Ukazu Cara Piotra I (Pawłowa, obecnie znanego jako Piotr Romanow) z 1 lipca 2021 r. oraz Uchwały Dumy z 7 lipca 2021 r. w sprawie nadania temu ukazowi mocy ustawy. Te akty prawne doprowadziły do utworzenia nowego lenna Carstwa Brodryjskiego, które powierzone zostało Andrzejowi Płatonowiczowi Ordyńskiemu, nadając mu tytuł chana.
Powstanie Nowej Ordy wiązało się z dążeniem władz Carstwa Brodryjskiego do oparcia rozwoju państwa na samorządach lokalnych (etnarchatach). Początkowy rozwój chanatu została zahamowany przez kolejny już kryzys brodryjskiej państwowości. 2021 r. przyniósł jednak powstanie symboli etnarchatu, zaprojektowanych przez Ronona Dexa, które obecnie są symbolami niepodległego już państwa.
po lewej: Nowa Orda w latach 2021-2023 jako etnarchat brodryjski.
Gdy rok później wybuchła wojna domowa w Brodrii, Ordyjczycy postanowili upomnieć się o swoje prawa, wznosząc postulaty budowy „Brodrii tysiąca etnosów” oraz przemian wewnętrznych w kraju. Początkowo celem Nowej Ordy nie było uzyskanie niepodległości. Deklarowano cel porozumienia się z carem i określano gwardią etnarchatu mianem trzeciej strony konfliktu – ani białej, ani czerwonej.
po lewej: Flaga Nowej Ordy (zachowana w niezmienionej formie również po uzyskaniu niepodległości).
Gdy rok później wybuchła wojna domowa w Brodrii, Ordyjczycy postanowili upomnieć się o swoje prawa, wznosząc postulaty budowy „Brodrii tysiąca etnosów” oraz przemian wewnętrznych w kraju. Początkowo celem Nowej Ordy nie było uzyskanie niepodległości. Deklarowano cel porozumienia się z carem i określano gwardią etnarchatu mianem trzeciej strony konfliktu – ani białej, ani czerwonej.
Z czasem okazało się, że car nie jest zainteresowany pertraktacjami, a Brodria nie jest w stanie przeprowadzić wewnętrznych przemian. Do stycznia 2023 r. Gwardia opanowała wszystkie ordyjskie ziemie w Brodrii, także te niewchodzące w skład etnarchatu na mocy ukazu cara Piotra. Choć wciąż deklarowano wolę porozumienia, jasnym stawało się, że ludy ordyjskie muszą nauczyć się rządzić samodzielnie. W pierwszej połowie roku wzmocniono armię, rozbudowano administrację oraz zbudowano fabryki, wytwarzające produkty dotąd sprowadzane z głębi imperium.
Brak porozumienia z monarchą skłonił chana do rozpoczęcia pertraktacji z Brodryjską Federacyjną Socjalistyczną Republiką Radziecką oraz innymi powstańcami antycarskimi, którzy stopniowo rozpoczęli zdobywać przewagę nad niepopularnym Iwanem Pietrowem. Rozmowy z buntownikami nie sprawiły, że Orda zaprzestała wzywać do porozumienia i pokoju. Żadna ze stron nie była jednak zainteresowana zakończeniem wojny.
Wreszcie, pozbawiony wszelkich złudzeń, Andżej-chan ogłosił niepodległość kraju 4 czerwca, a trzy dni później obwieścił Deklarację Praw Narodów Brodrii, w którym poparł dążenia wszystkich etnosów dawnego imperium do samostanowienia. Zadeklarował także braterstwo narodów, dążenie do sprawiedliwości społecznej oraz do pokojowego rozwiązywania konfliktów. Carska Brodria nie była w stanie w żaden sposób sprzeciwić się krok chana, zaś komuniści uznali niepodległość kraju.
po prawej: godło Nowej Ordy
20 czerwca rozpoczęła się operacja militarna Nowej Ordy przeciwko Ordzie Wewnętrznej, zamieszkanej przez spokrewnione etnosy i kontrolowanej przez Nan Di, niegdysiejszy protektorat brodryjski, który na skutek wojny domowej uzyskał niepodległość. Kampania zakończyła się sukcesem, zakończonym uznaniem zdobyczy terytorialnych przez powracającego do kraju cesarza Nan Di Piotra, a na skutek zabiegów dyplomatycznych uzyskano również dostęp do morza.
po lewej: Niepodległa Nowa Orda po powiększeniu terenu na skutek działań wojennych oraz zabiegów dyplomatycznych.
Od tego czasu Nowa Orda podąża trudną drogą niepodległości, pozostając w przyjaznych relacjach z oboma wielkimi sąsiadami – Nan Di i Socjalistyczną Brodrią.